ZilverBoekenClub: Drakenkruid – Jeroen Vreijling

Ik heb de Zilverboeken helemaal ontdekt! Zeker voor het slapen gaan lees ik gewoon graag een uurtje in het Nederlands, zodat mijn brein alvast een beetje af kan schakelen en klaar is om lekker in slaap te vallen zodra ik mijn hoofd op mijn kussen leg. Afgelopen zondag was het dan ook tijd om eindelijk in dit boek te beginnen. Dit jaar komt er een nieuw deel in deze serie uit en ik kreeg de vraag of ik in aanloop naar dat derde deel, de eerste twee delen wilde lezen. Dat doe ik met liefde uiteraard!

Ik was nog sneller door dit boek dan ik verwacht had. Het plan was eigenlijk om drie avonden met het boek door te brengen, maar al op de tweede avond kwam ik op het punt dat ik gewoon wilde weten hoe alles af zou lopen en dus niet meer gestopt ben met lezen tot het boek uit was. Dat werd me wel makkelijk gemaakt door de schrijfstijl. Die was erg eenvoudig. Misschien wel iets te eenvoudig voor een volwassen doelgroep.

Maar hoewel de schrijfstijl jeugdig en makkelijk aanvoelt en de namen van de personages en draken soms ietwat flauw zijn, bevat het verhaal hele serieuze thema’s en ook behoorlijk nare scenes. Dat kan ook niet anders. Het boek gaat vooral over oorlog. Oorlog tussen verschillende groepen mensen. Oorlog tussen de dwergen en de elfen. Oorlog die zelfs de dood overstijgt en verder gaat in het voorportaal van het hiernamaals.

Dat maakt het verhaal ook heel afwisselend en interessant. We leren een heleboel verschillende personages kennen, komen op een heleboel verschillende plekken in deze fantasy wereld en gaan als lezer ook steeds meer meeleven met iedereen. En hoewel het verhaal in de basis een behoorlijk afgerond geheel vormt, zijn er ongetwijfeld nog heel veel toffe verhalen te vinden in deze wereld. Ik ben dan ook heel benieuwd naar het tweede deel!